Sangharakshita werd geboren als Dennis Lingwood in Londen in 1925. Al heel vroeg interesseerde hij zich in de culturen en filosofieën van het Oosten. Op zestienjarige leeftijd besefte hij na het lezen van het Diamantsoetra dat hij een boeddhist was. Tijdens de tweede wereldoorlog belandde hij in dienst van het leger in Sri Lanka en bleef nadien in India. Twee jaar lang zwierf hij rond als bedelmonnik. Later werd hij geordineerd als Theravada monnik en kreeg hij de naam Sangharakshita (beschermd door de spirituele gemeenschap). Veertien jaar lang woonde hij in Kalimpong, een stadje in de Himalaya nabij de grens met Tibet, waar hij intensief studeerde met vooraanstaande leraren uit alle grote boeddhistische tradities (o.a. Dilgo Khyentse en Dudjom Rinpoche maar ook Yogi Chen en Jagdish Kashyap). ---
Sangharakshita is de auteur van meer dan 50 boeken. Een groot deel daarvan hebben de Dharma als onderwerp maar hij publiceerde ook poëzie en zijn memoires. Daarnaast schreef hij over aspecten van de Westerse cultuur en kunst vanuit een boeddhistisch perspectief. Na een verblijf van 20 jaar in India keerde hij naar het Verenigd Koninkrijk terug om de Dharma te communiceren en richtte hij in 1967 de Vrienden van de Westerse Boeddhisten Orde op - nu Triratna Boeddhistische Gemeenschap. Een nieuwe boeddhistische beweging voor het moderne Westen was geboren.
Sangharakshita is een vertaler tussen Oost en West, tussen de traditionele en de moderne wereld, tussen tijdloze principes en relevante beoefeningen. Zijn helder denken, diepgaande ervaring en oecumenische benadering worden ten zeerste gewaardeerd. Wat hij altijd beklemtoond heeft, is:
de cruciale betekenis van engagement in het spirituele leven;
de nood aan een Nieuwe Samenleving die spirituele waarden ondersteunt.
Sangharakshita speelde een sleutelrol in de heropleving van de Dharma in India, specifiek door zijn werk met de volgelingen van Dr. Ambedkar - bekend als de Onaanraakbaren of Dalits. Zowat een derde van de Triratna Ordeleden zijn Indiërs.
