historiek en situering
In oktober 2002 werd de Kring voor Psychoanalyse van de New Lacanian School gesticht. 

De Kring is een geaffilieerde sociëteit van de New Lacanian School (NLS). Deze lacaniaans georiënteerde School met Engels en Frans als voertalen, werd in juli 2002 door Jacques-Alain Miller opgericht. Heden telt ze vijf geaffilieerde sociëteiten en vijf geaffilieerde groepen die met uitzondering van GIEP, de lacaniaanse werkgemeenschap in Israël, in Europa gelokaliseerd zijn. 

Daarnaast telt de NLS ook enkele geassocieerde groepen met een thuisbasis in Québec, Keulen, Melbourne en Portugal. 
Jaarlijks organiseert het Uitvoerend Comité van de New Lacanian School haar congres in één van de steden waarin zich een sociëteit of groep van de NLS bevindt. Wie meer informatie wenst over wat een School is, verwijzen we naar enkele oriënterende teksten op deze website en naar het werkseminarie School en Passe (zie ‘programma 2015-2016’ op deze website) dat door enkele leden van de Kring jaarlijks wordt ingericht. Meer informatie over de New Lacanian School in het bijzonder vindt u  hier.
De NLS maakt deel uit van de World Association of Psychoanalysis (WAP) of de Association Mondiale de Psychanalyse (AMP). De WAP werd in 1992 in Buenos Aires gesticht en op 7 februari 1992 in Parijs gedeclareerd. Haar doelstelling is de bevordering van de uitwerking van de psychoanalyse in heel de wereld – ze waakt er dus over dat de praktijk en de studie van de psychoanalyse zich verder, in overeenstemming met het door Jacques Lacan verstrekte onderwijs, blijven ontwikkelen. 
Daartoe organiseert ze vorming in de psychoanalyse en tracht ze de psychoanalyse te democratiseren. Dit gebeurt vanuit dezelfde intentie als deze waarmee Lacan, op 21 juni 1964, de École française de Psychanalyse stichtte. De principes van die school,  zoals uiteengezet in 1967 in de "Proposition sur le psychanalyste de l’École", werden door de WAP overgenomen, wat betekent dat ze de toen in gang gezette herovering van het freudiaanse veld verder zet. De WAP organiseert tweejaarlijks een congres, afwisselend in Europa en Zuid-Amerika.

Volgende zes andere Scholen zijn ook door de WAP erkend: 
Escuela de la Orientación Lacaniana (EOL - Argentinië), 
- Nueve Escuela Lacaniana (NEL - verschillende landen in Latijns-Amerika), 
Escola Brasileira de Psicanálise (EBP - Brazilië), 
- École de la Cause Freudienne (ECF-B - Frankrijk en Franstalig België), 
- Scuola Lacaniana di Psicoanalisi (SLP - Italië)
- Escuela Lacaniana de Psicoanálisis (ELP - Spanje). 



Om haar objectieven te kunnen bereiken werkt de WAP nauw samen met de Université Populaire Jacques Lacan (UPJL) die een overkoepeling vormt van het Département de Psychanalyse de l’Université Paris 8 en het Institut du Champ freudien. Het eerstgenoemde Département de Psychanalyse bestaat sinds 1968. Lacan innoveerde het in 1974 en had er tot zijn dood in 1981 de wetenschappelijke leiding over. Vandaag kan men er een master en een doctoraat in de psychoanalyse behalen. De andere instantie binnen de UPJL, het Institut du Champ freudien, heeft als opdracht hoger onderwijs en onderzoek te verzekeren via Klinische Secties, Klinische Colleges, Klinische Antennes en Psychoanalytische Programma’s. Ook PPaK-Gent, het Nederlandstalig vormingsinstituut dat een inleiding biedt in de kliniek en de concepten van de lacaniaanse psychoanalyse, en waarvan de lesgevers leden zijn van de Kring en van de NLS, maakt deel uit van dit wereldwijd vertakte Institut du Champ freudien, en nog ruimer van de UPJL. Onder het acroniem UFORCA (l’Union pour la Formation en Clinique Analytique) tenslotte, worden alle Franstalige Klinische Secties, Colleges en Antennes gegroepeerd. Jaarlijks organiseert UFORCA in Parijs een klinisch colloquium.
In 2010 werd de Eurofederatie van Psychoanalyse (EFP) opgericht. Zij groepeert de vier Scholen van de WAP in Europa. Op intern vlak draagt de EFP als extieme instantie bij tot het debat over de vorming van de analyticus en de modaliteiten van de procedure van de passe in de verschillende Scholen. Op extern vlak is de EFP een instantie die deze Scholen vertegenwoordigt en hun gemeenschappelijke ethiek verdedigt bij Europese beleidsmakers. De oprichting van de EFP getuigt van de bereidwilligheid om met Europese politieke instanties in gesprek te gaan. Elke twee jaar organiseert de EFP in Brussel een internationaal congres met simultaanvertaling in vijf talen (Frans, Engels, Italiaans, Nederlands en Spaans) onder de noemer PIPOL (Programme International de Psychanalyse d’Orientation lacanienne). Deze internationale tweedaagse waarvan de inzet zowel epistemologisch als politiek is, brengt telkens meer dan duizend vijfhonderd clinici uit alle windstreken van Europa samen.  

De Association de la Cause freudienne-Belgique is de lacaniaanse werkgemeenschap aan de andere kant van de taalgrens met wie de Kring amicale banden onderhoudt en bij gelegenheid samenwerkt. Deze Franstalige vereniging maakt deel uit van de bovengenoemde École de la Cause Freudienne. Naar analogie met PPaK-Gent, zijn er ook in Franstalig België vormingsinstituten verbonden aan het Institut du Champ freudien. Zo zijn er Klinische Secties in Brussel, Luik en Namen en bestaat er een Klinische Antenne in Bergen.

Volg ons op

#