Schoolcarrière
Eenmaal afgezwaaid, trouwde hij en ging alweer studeren: vijf jaar lang, 7 dagen op 7. Hij volgde de opleiding Industrieel Ingenieur bij De Nayer in Sint-Katelijne-Waver. De weekends waren gereserveerd voor een D-cursus die hem in staat zou stellen aan de slag te gaan in het onderwijs. Ondertussen werd ook z’n eerste kindje geboren.

Na een korte tussenpauze in een bedrijf waar hoogfrequentiemetingen gebeurden met oscilloscopen, kon hij aan de slag in het Damiaaninstituut. Hij zette er mee de studierichting Computergestuurde Mechanische Productietechnieken op het spoor. Tegelijk gaf hij ook enkele uren regeltechnieken in het BSO en ook in de richting Elektriciteit-Elektronica deed hij zijn intrede.

Later nam hij nog de functie van technisch directeur (TAC) op. Na dit intermezzo van 7 jaar keerde hij terug naar de klas. Dit keer werd het fysica, engineering in Industriële Wetenschappen en Biotechnische Wetenschappen. Hij voelde zich helemaal in z’n nopjes. Niet alleen het lesgeven, maar ook het brede contact met de leerlingen, boeide hem.

De organisatie van de uitwisselingen met Polen was een verrijking voor de school. Om de onderlinge verbinding nog te verbeteren, ging hij Pools studeren, niet uit liefde voor talen, maar om de contacten nog beter te laten verlopen.

Omdat hij altijd vond dat een leraar in technische vakken regelmatig een praktijkbad zou moeten kunnen nemen, ging hij er een jaartje tussenuit. De school lonkte echter weer en hij ging aan de slag in de beroepsklassen van het 4de en 2de jaar. Dit was weer een heel nieuwe ervaring: met zo’n jonge leerlingen was het weer iets helemaal anders! Hij hield er een groot respect aan over voor de leerkrachten die dag in dag uit in de B-klas staan.

Passie
Om z’n hoofd leeg te maken, gaat hij letterlijk de lucht in: enkele jaren geleden behaalde hij een vliegbrevet. Zo werd hij collega van de oud-leerlingen industriële wetenschappen die reeds piloot werden!

Samen met zijn vrouw heeft hij nog drie kinderen die uiteraard allemaal school liepen in DIA. Via hen leerde Luc de richtingen Wetenschappen-Wiskunde, Biotechnische Wetenschappen en Elektriciteit-Elektronica van binnenuit kennen. Door zijn ervaringen in zoveel richtingen binnen onze school, is hij ervan overtuigd dat die sociale mix het DNA van DIA vormt. Je kan niet anders dan een diep respect voelen voor elke leerling en elke leerkracht, van welk niveau hij ook is.

Boodschap aan de leerlingen
In zijn eigen leven heeft Luc getoond dat je door hard werken samen met een brede interesse, heel ver komt. Soms was het zwaar, maar hij heeft ook altijd kunnen doen wat hij graag deed. Die boodschap geeft hij ons ook mee: “Doe wat je graag doet. Zet je voor die droom 200% in. Werk af waaraan je begint. Zorg dat je een expert bent in al wat je doet. Wees niet gewoon een stielman, maar streef ernaar om de beste stielman te worden. Zeg nooit “ik ben maar een beroepsleerling” maar wees trots op wat je als beroepsleerling in het professionele leven kan realiseren.

Luc is een dankbare leraar, die hard gewerkt heeft. Wat hem momenteel overkomt wordt hem echter zomaar gegeven en doet hem stralen van geluk: zijn kleindochtertje. Voor haar zet hij de studie even opzij.