24 april 2016... een ongeval in het verkeer met zware onomkeerbare gevolgen: een lelijk rugletsel met als gevolg verlamming van de onderste ledematen tot aan de tepellijn. Ook mijn linkerhand en drie vingers van de rechterhand waren verlamd. Mijn wereld stortte in, maar beetje per beetje krabbelde ik terug recht.
Ik ben een zeer geëngageerd man en zat in 8 verenigingen. Toen ik definitief ontslagen werd uit het ziekenhuis in februari, was ik aan het overwegen welke van mijn verenigingen ik zou laten vallen. Ik heb er in één mijn ontslag gegeven, maar de overige doe ik nog voort. Ik beleef er veel plezier aan en haal er veel voldoening uit.
Door mijn inzet kom ik veel onder de mensen en heb ik een mooi sociaal leven waardoor ik mijn zorgen vergeet. Mijn vrouw en ik gaan ook regelmatig op restaurant. Als mensen binnenkomen zie ik hen dikwijls kijken, maar daar stoor ik mij niet aan.
Ik ben graag mooi aangekleed want het is niet omdat je in een rolwagen zit dat je er niet mooi mag uitzien.
Met dit kort verhaal wil ik de mensen die in dezelfde situatie verkeren als ik een hart onder de riem steken en hen zeggen: sluit je niet op, er is nog zoveel te beleven.
Geniet van de kleine dingen in het leven!
MARC PYSSON
