News

De "Wet Betalingsachterstand" (van 2 augustus 2002 betreffende de bestrijding van de betalingsachterstand bij handelstransacties) onderging sinds de inwerkingtreding ervan al verschillende wijzigingen. Met een wet van 28 mei 2019 werden opnieuw wijzigingen doorgevoerd. Deze in omvang beperkte, maar belangrijke wijzigingen komen hierna aan bod. Indien uw onderneming zich al heeft voorbereid, mag u dit bericht verder negeren. Wie dit nog niet deed, wordt uitgenodigd verder te lezen want eind april 2020 treden deze wijzigingen ten gunste van kmo’s in werking.

Waarom striktere regels?

De beweegredenen van de wetgever vindt men in de toelichting bij het wetsvoorstel dat tot de wet van 28 mei 2019 heeft geleid. Het is duidelijk dat de wijzigingen van de Wet Betalingsachterstand door de wet van 28 mei 2019 ten goede moeten komen van kmo’s. 

Kmo’s vormen het hart van het economische weefsel. Een vlot betalingsverkeer is belangrijk. Twee derde van de ondernemingen in België heeft echter al te kennen gegeven dat zij betalingstermijnen aanvaarden die langer zijn dan wat zij comfortabel achten. Vooral multinationals blijken hierop aan te dringen. Het gevolg van deze laattijdige betalingen is dat kmo’s geconfronteerd worden met een gebrek aan liquiditeit, zelf betalingen uitstellen, waardoor uiteindelijk een “uitstelketen” ontstaat, die het hele economische weefsel aantast. De genomen maatregelen moeten de liquiditeit van en de tewerkstelling in kmo’s ondersteunen. Volgens de toelichting kan het verder ook een doeltreffend middel zijn in de bestrijding van zogenaamde “zombiebedrijven”. Dit zijn actieve bedrijven, die economisch gezien terminaal ziek zijn, bv. doordat zij jarenlang verlies maken of een negatief eigen vermogen voortslepen.

Welke betalingstermijnen gelden vandaag?

Indien de contractpartijen hierover niets overeengekomen zijn, moet elke betaling tot vergoeding van een handelstransactie tussen ondernemingen vandaag gebeuren binnen een termijn van 30 kalenderdagen. Deze termijn vangt, naar gelang het geval, aan de dag volgend op (i) die van de ontvangst van de factuur of (ii) die van de ontvangst van de goederen of diensten of (iii) die van de aanvaarding of controle ter verificatie van de conformiteit van de goederen of diensten met de overeenkomst. De wet bepaalt verder dat een maximumduur van 30 kalenderdagen geldt voor een contractuele procedure voor aanvaarding of controle (te rekenen vanaf de datum van ontvangst van de goederen en diensten). 

Het knelpunt vandaag is dat afwijkende contractuele bedingen mogelijk zijn, ook ten aanzien van kmo’s. Partijen kunnen in beginsel dus geldig langere termijnen overeenkomen.

Wat wijzigt er nu concreet?

De wetgever wilde ten gunste van kmo’s komaf maken met te lange betaling- en verificatietermijnen.

Partijen zullen nog steeds contractueel een betalingstermijn kunnen afspreken, maar voortaan geldt een maximale betaaltermijn van 60 kalenderdagen ten gunste van kmo’s: “Partijen kunnen evenwel geen uiterste dag van betaling overeenkomen van meer dan zestig dagen, indien de schuldeiser een kmo is en de schuldenaar geen kmo is. Een beding in een overeenkomst in strijd met de vorige zin wordt voor niet geschreven gehouden”. De maximale verificatietermijn wordt dan weer op 30 kalenderdagen vastgeklikt (indien de schuldeiser een kmo is).

Op wie is de nieuwe regeling van toepassing?

De striktere regeling geldt enkel voor handelstransacties tussen “grote” ondernemingen (niet-kmo’s) enerzijds en kmo’s anderzijds (waarbij de kmo schuldeiser is, bijvoorbeeld wanneer de kmo diensten dient te leveren en de niet-kmo hiervoor een vergoeding moet betalen).

Een kmo is een onderneming die op het ogenblik van het sluiten van een handelstransactie valt binnen de criteria van artikel 1:24, § 1 van het Wetboek van vennootschappen en verenigingen. De onderneming magop het ogenblik van de handelstransactie niet meer dan één van de volgende criteria overschrijden:

• Een jaargemiddelde van 50 werknemers

• Een jaaromzet, excl. BTW, van 9 miljoen EUR

• Een balanstotaal van 4,5 miljoen EUR.

Voor de volledigheid: ook een zelfstandige-natuurlijke persoon kan hieronder vallen.

Vanaf wanneer geldt de nieuwe regeling?

De striktere regeling is van toepassing op de overeenkomsten gesloten vanaf de datum van inwerkingtreding (29 april 2020). Ook wanneer een overeenkomst vanaf die datum wordt vernieuwd zullen de nieuwe regels in beginsel moeten worden toegepast.

In een notendop

Voor handelstransacties gesloten tussen “grote” ondernemingen (niet-kmo’s) en kmo’s gelden vanaf 29 april 2020 strengere regels op het vlak van de verificatietermijn (indien dit contractueel werd voorzien en de kmo schuldeiser is, geldt een maximale termijn van 30 kalenderdagen) en op het vlak van de betalingstermijn. De contractueel bedongen betalingstermijn kan niet langer dan zestig kalenderdagen zijn indien aan de kmo moet worden betaald. Hiermee dient voortaan rekening te worden gehouden bij het opstellen van algemene voorwaarden en contracten.

Nog wijzigingen op komst?

Wellicht is dit niet de laatste verstrenging van de Wet Betalingsachterstand. Zo stelden we vast dat op 20 februari 2020 een wetsvoorstel werd ingediend dat nog verder wil gaan op de ingeslagen weg. 

Wordt dus ongetwijfeld vervolgd ….

Flavie Vermander