Ik zal het kort houden, of ik zal het proberen alleszins. Je hoeft wat hieronder staat niet per se te lezen, het werkt ook prima zonder een uitleg. ;) Maar mocht het je interesseren, voel je vrij! #uitleg #symboliek #hethartje
Projecten met een hart(je)
Het hart is een prachtig levensorgaan, dat klopt in het ritme van het bestaan.
Fysiek heeft het een duidelijke levensnoodzakelijke functie. Maar om te begrijpen waar het gehaakte hartje voor staat, moeten we eerder naar de symbolische betekenis kijken, die minstens even belangrijk is.
Ons hart heeft naast een voedende functie ook een soort verbindende rol in ons lichaam. Heel letterlijk is dit het orgaan waar alles mee verbonden is en dat het ritme aangeeft waarmee we ons bewegen, en/of het ritme waarmee we ons bewegen, volgt.
Je kan het hart bekijken als een soort kruispunt of knooppunt dat alles met elkaar in verbinding brengt. Ze vormt de verbindende schakel tussen de vele schijnbare tegenstellingen of polen in onszelf.
Waar ons verstand boven huist in ons kopje, daar leven onze instincten en intuïtie eerder lager in onze buik en eronder (symbolisch, gevoelsmatig gezien dan toch). Vandaar ook dat we spreken van een 'buikgevoel', of zelfs 'ik voel het aan mijn kleine teen'. Het hart maakt hier de verbinding tussen denken en voelen tot een zinvol geheel, want beiden zijn een waardevol deel van onze tools als mens.
En ook links en rechts komen samen in ons hart. Symbolisch gezien wordt 'Het Vrouwelijke' en 'Het Mannelijke' wel eens gezien als respectievelijk links en rechts in ons lichaam. Voor de duidelijkheid, het gaat hier niet over het geslacht, maar wel de innerlijke representatie van onze man- en vrouwbeleving. Waar het vrouwelijke meer gezien kan worden als het oneindige water dat vrijelijk stroomt en baart, daar kan het mannelijke bekeken worden als de oever die bedding en richting geeft. Wij allen hebben een mannelijk en vrouwelijk deel in onszelf, al zal dit niet bij iedereen even hard naar voren komen en ligt het evenwicht bij iedereen anders.
Ook voor en achter kan je bekijken vanuit het hart. Waar achter gezien kan worden als het verleden en voor als de toekomst. Wanneer we onze weg voort banen, laten we waar we juist waren achter ons en wordt dit ons verleden. Met ons aangezicht wandelen we dan weer de toekomst tegemoet. In de symbolische ruimte van het hart beleven we waar we op dat ogenblik zijn en komen ons verleden en toekomst samen. Ik zeg ook niet zomaar beleven, want enkel het nu kunnen we daadwerkelijk beleven. Zowel de toekomst als het verleden zijn nog enkel concepten, verhalen, die we opnieuw afspelen in ons nu en daardoor een bepaalde beleving erbij krijgen. Verandert het verhaal over het verleden of de toekomst, dan verandert ook de beleving.
Naast de verschillende innerlijke assen die samenkomen in het hart, vormt het hart ook de brug van binnen naar buiten en omgekeerd. Enkel wanneer er ook een zekere vorm van respect, waardering, liefde en zelfs dankbaarheid is voor de andere vormen van leven, of andere mensen, kan je spreken van verbondenheid. Symbolisch gezien schrijven we alles wat verbindt toe aan het hart en 'Het Hartje' is daar een veruiterlijking van. Zijn er andere vormen van contact maken met anderen? Dat hangt er natuurlijk vanaf hoe je contact ziet, maar zonder verbinding voelt contact alleszins wel heel anders.
Wanneer alle assen mooi in evenwicht zijn, kan het hart het beste functioneren en zijn taken op een natuurlijke wijze vervullen. Het is heel erg moeilijk wanneer je vanbinnen niet in harmonie bent om naar buiten toe in verbinding te treden. Evengoed is het een enorme uitdaging om je te verbinden met iets buiten je dat niet in harmonie is.
En, omdat het nog te vaak aan wezenlijke verbinding ontbreekt in onze wereld, zowel binnenin als naar buiten toe, draag ik graag mijn symbolisch steentje (hartje) bij. Het gehaakte hartje is een samenhangende en gerichte verweving van de levensdraad tot een betekenisvol geheel. De mensheid zal altijd uitdagingen voorgeschoteld krijgen, maar ik ben er rotsvast van overtuigd dat de beleving ervan heel anders zou zijn mochten we deze te lijf gaan vanuit een zekere vorm van heelheid en harmonie, ipv. in gevecht met onszelf of de ander.
Je kan vanbinnen nog zo vol zijn van of voor het leven, als je geen manier vindt om het naar buiten te brengen en het te delen met anderen, krijgt het weinig voeten in de aarde. Omdat niet alles met woorden kan gevat worden, is Het Hartje een andere manier om me te uiten in deze wereld en mijn visie en dromen over te brengen aan anderen.
Mijn droom is een wereld in harmonie. Een wereld die kiest voor wat waarlijk werkt, voor alle betrokken partijen: mens en natuur. Een wereld waar eenieder vrij zichzelf kan zijn, met respect en waardering voor de ander. Een wereld die samen-werkt en wat werkt samen doet.
Fysiek heeft het een duidelijke levensnoodzakelijke functie. Maar om te begrijpen waar het gehaakte hartje voor staat, moeten we eerder naar de symbolische betekenis kijken, die minstens even belangrijk is.
Ons hart heeft naast een voedende functie ook een soort verbindende rol in ons lichaam. Heel letterlijk is dit het orgaan waar alles mee verbonden is en dat het ritme aangeeft waarmee we ons bewegen, en/of het ritme waarmee we ons bewegen, volgt.
Je kan het hart bekijken als een soort kruispunt of knooppunt dat alles met elkaar in verbinding brengt. Ze vormt de verbindende schakel tussen de vele schijnbare tegenstellingen of polen in onszelf.
Waar ons verstand boven huist in ons kopje, daar leven onze instincten en intuïtie eerder lager in onze buik en eronder (symbolisch, gevoelsmatig gezien dan toch). Vandaar ook dat we spreken van een 'buikgevoel', of zelfs 'ik voel het aan mijn kleine teen'. Het hart maakt hier de verbinding tussen denken en voelen tot een zinvol geheel, want beiden zijn een waardevol deel van onze tools als mens.
En ook links en rechts komen samen in ons hart. Symbolisch gezien wordt 'Het Vrouwelijke' en 'Het Mannelijke' wel eens gezien als respectievelijk links en rechts in ons lichaam. Voor de duidelijkheid, het gaat hier niet over het geslacht, maar wel de innerlijke representatie van onze man- en vrouwbeleving. Waar het vrouwelijke meer gezien kan worden als het oneindige water dat vrijelijk stroomt en baart, daar kan het mannelijke bekeken worden als de oever die bedding en richting geeft. Wij allen hebben een mannelijk en vrouwelijk deel in onszelf, al zal dit niet bij iedereen even hard naar voren komen en ligt het evenwicht bij iedereen anders.
Ook voor en achter kan je bekijken vanuit het hart. Waar achter gezien kan worden als het verleden en voor als de toekomst. Wanneer we onze weg voort banen, laten we waar we juist waren achter ons en wordt dit ons verleden. Met ons aangezicht wandelen we dan weer de toekomst tegemoet. In de symbolische ruimte van het hart beleven we waar we op dat ogenblik zijn en komen ons verleden en toekomst samen. Ik zeg ook niet zomaar beleven, want enkel het nu kunnen we daadwerkelijk beleven. Zowel de toekomst als het verleden zijn nog enkel concepten, verhalen, die we opnieuw afspelen in ons nu en daardoor een bepaalde beleving erbij krijgen. Verandert het verhaal over het verleden of de toekomst, dan verandert ook de beleving.
Naast de verschillende innerlijke assen die samenkomen in het hart, vormt het hart ook de brug van binnen naar buiten en omgekeerd. Enkel wanneer er ook een zekere vorm van respect, waardering, liefde en zelfs dankbaarheid is voor de andere vormen van leven, of andere mensen, kan je spreken van verbondenheid. Symbolisch gezien schrijven we alles wat verbindt toe aan het hart en 'Het Hartje' is daar een veruiterlijking van. Zijn er andere vormen van contact maken met anderen? Dat hangt er natuurlijk vanaf hoe je contact ziet, maar zonder verbinding voelt contact alleszins wel heel anders.
Wanneer alle assen mooi in evenwicht zijn, kan het hart het beste functioneren en zijn taken op een natuurlijke wijze vervullen. Het is heel erg moeilijk wanneer je vanbinnen niet in harmonie bent om naar buiten toe in verbinding te treden. Evengoed is het een enorme uitdaging om je te verbinden met iets buiten je dat niet in harmonie is.
En, omdat het nog te vaak aan wezenlijke verbinding ontbreekt in onze wereld, zowel binnenin als naar buiten toe, draag ik graag mijn symbolisch steentje (hartje) bij. Het gehaakte hartje is een samenhangende en gerichte verweving van de levensdraad tot een betekenisvol geheel. De mensheid zal altijd uitdagingen voorgeschoteld krijgen, maar ik ben er rotsvast van overtuigd dat de beleving ervan heel anders zou zijn mochten we deze te lijf gaan vanuit een zekere vorm van heelheid en harmonie, ipv. in gevecht met onszelf of de ander.
Je kan vanbinnen nog zo vol zijn van of voor het leven, als je geen manier vindt om het naar buiten te brengen en het te delen met anderen, krijgt het weinig voeten in de aarde. Omdat niet alles met woorden kan gevat worden, is Het Hartje een andere manier om me te uiten in deze wereld en mijn visie en dromen over te brengen aan anderen.
Mijn droom is een wereld in harmonie. Een wereld die kiest voor wat waarlijk werkt, voor alle betrokken partijen: mens en natuur. Een wereld waar eenieder vrij zichzelf kan zijn, met respect en waardering voor de ander. Een wereld die samen-werkt en wat werkt samen doet.
